De naam Yerevan stamt af van de Urartische taal waarbij de naam Erebuni geëvolueerd is in  Erivani/ Erevan, dit is af te leiden uit de spijkerschrifttabletten bij het Erebuni fort. Volgens de vroeg-christelijke Armeense kroniekschrijvers is de naam van Yerevan een uitdrukking van Noach, die nadat de ark op de berg Ararat was geland en de wateren teruggetrokken waren, uitriep: ‘Jerevats’ (‘het werd zichtbaar)’.

Het grondgebied van Yerevan is bewoond sinds de 4e eeuw voor Christus. In de 9e eeuw v. Chr. werd het oude koninkrijk Urartu gevormd in het gebied ‘Van’ (tegenwoordig in Oost-Turkije) en het moderne Yerevan.  Archeologisch bewijsmateriaal, zoals spijkerschrift-schrijvingen geven aan dat het Urartische militaire fort van Erebuni in 782 v. Chr. werd gesticht. Hiermee is Yerevan één van de oudste steden ter wereld.

Na de eerste wereldoorlog werd Yerevan de hoofdstad van de Eerste Republiek van Armenië, als dertiende hoofdstad in de geschiedenis, toen duizenden overlevenden van de Armeense genocide in de stad aankwamen. De stad breidde zich aanzienlijk uit tijdens de 20ste eeuw. In 1920 kwam de macht in handen van de Sovjet Unie. In het algemeen groeide de stad snel onder de Russische overheersing. Yerevan was de eerste stad onder de Sovjet regering waarvoor een algemeen plan werd ontwikkeld om de stad uit te breiden. In 1924 werd het ontwerp van Alexander Tamanian voor de nieuwe stad goedgekeurd en Yerevan werd getransformeerd in een moderne industriële metropool met meer dan een miljoen inwoners.

Het grondgebied van Yerevan is bewoond sinds het 4e millennium voor Christus. In de 9e eeuw v. Chr. werd het oude koninkrijk Urartu gevormd in het gebied ‘Van’ (tegenwoordig in Oost-Turkije) en het moderne Yerevan.  Archeologisch bewijsmateriaal, zoals spijkerschrift schrijvingen geven aan dat het Urartische militaire fort van Erebuni in 782 v. Chr. werd gesticht. Hiermee is Yerevan één van de oudste steden ter wereld.

Na de eerste wereldoorlog werd Yerevan de hoofdstad van de Eerste Republiek van Armenië, als dertiende hoofdstad in de geschiedenis, toen duizenden overlevenden van de Armeense genocide in de stad aankwamen. De stad breidde zich aanzienlijk uit tijdens de 20ste eeuw. In 1920 kwam de macht in handen van de Sovjet Unie. In het algemeen groeide de stad snel onder de Russische overheersing. Yerevan was de eerste stad onder de Sovjet regering waarvoor een algemeen plan werd ontwikkeld. In 1924 werd het ontwerp van Alexander Tamanian voor de nieuwe stad goedgekeurd en Yerevan werd getransformeerd in een modern industrieel metropool met meer dan een miljoen inwoners.

Tegenwoordig bruist de stad van operahuizen, musea, theaters, bibliotheken  en andere culturele instituten. Het ‘Yerevan Opera Huis’ bevindt zich in het middelpunt van de stad, waar bijna dagelijks voorstellingen plaats vinden. Het historisch museum is opgericht in 1920 en heeft een rijke nationale collectie van 400.000 archeologische, architecturale, etnografische en geschiedkundige objecten. Een van de beroemdste items om te bezichtigen is de in 2010 gevonden oudste leren schoen, die 5500 jaar oud is.

Armeense poët Paruyr Sevak:
‘Erebuni, wat Yerevan is geworden, eeuwen zijn voorbijgegaan, maar je bent jong gebleven.’